Φόρουμ
ΦΟΡΟΥΜ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΜΑΣΤΟΣ
• Σ/Λ:
1. Φλεγμονώδης καρκίνος περνιέται για μαστίτιδα στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. (Σ)
2. Paget χαρακτηριστική η εισολκή θηλής. (Λ-η διάβρωση θηλής)
3. Ποσοστό 90% των όγκων του μαστού που ανευρίσκονται με ψηλάφηση από τις ίδιες τις γυναίκες. (Σ)
4. Καρκίνος μαστού πρώτη αιτία θανάτου στις γυναίκες. (Λ-δεύτερη)
5. Διάταση γαλακτοφόρων πόρων σε κύηση. (Λ-στη μέση ηλικία)
6. Ο όγκος στο στάδιο Τ2 του καρκίνου μαστού είναι πάνω από 5 εκατοστά. (Λ -Πάνω απο 2 εκ. αλλά μικρότερος από 5 εκ.)
7. Η αυτοεξέταση του μαστού πρέπει να γίνεται σε μηνιαία βάση μετά την έμμηνο ρύση. (Σ)
8. Η νόσος Mondor προκαλεί δέρμα δίκην φλοιού πορτοκαλιού. (Λ-προκαλεί θρόμβωση επιπολής φλέβας του έξω ημιμορίου του μαστού)
9. Η θέση μεσολαβής χρησιμοποιείται για να ελεγχθεί η καθήλωση ενός όγκου του μαστού στον πρόσθιο οδοντωτό μυ. (Λ-Μείζον Θωρακικός)
10. Οι έσω μαστικοί λεμφαδένες είναι που διηθούνται και ψηλαφούνται συνήθως σε καρκίνο μαστού. (Λ-Μασχαλιαίοι)
11. Οροαιματηρή έκκριση από θηλή έχουμε κλασσικά σε εκτασία γαλακτοφόρων πόρων. (Λ-σε ενδοσωληνώδες θήλωμα)
12. Καρκίνος μαστού σε άνδρες πιο σπάνιος και με καλύτερη πρόγνωση από οτι σε γυναίκες. (Λ- χειρότερη πρόγνωση)
13. Φλεγμονώδης καρκίνος μαστού ο χειρότερος τύπος καρκίνου. (Σ)
14. Φυλλοειδές κυστοσάρκωμα καλόηθες αλλά συχνά υποτροπιάζει μετά την εκτομή. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τ3Ν2Μ1. (όγκος με διάμετρο>5εκ., διηθημένοι και καθηλωμένοι λεμφαδένες και υπερκλείδιων, με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων)
2. Αναφέρετε 3 προδιαθεσικούς παράγοντες για καρκίνο του μαστού. (σελ. 35 π.χ. προηγούμενος καρκίνος μαστού, μέση ηλικία και άνω, συγγενής πρώτου βαθμού με καρκίνο μαστού)
3. Τ2Ν1Μ0. (όγκος με διάμετρο 2-5εκ., διηθημένοι κινητικοί σύστοιχοι λεμφαδένες και απουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων)
ΩΡΛ
• Σ/Λ:
1. Η λευκοπλακία οφείλεται στον Aspergilus niger. (Λ-η τριχωτή γλώσσα οφείλεται σε αυτόν)
2. Η γεωγραφική γλώσσα αποτελεί προκαρκινωματώδη κατάσταση. (Λ-ασυμπτωματική με περιοχές απόπτωσης επιθηλίου)
3. Λευκοπλακία είναι προκαρκινωματώδης κατάσταση. (Σ)
4. Παραλυση φωνητικων χορδων οφείλεται στο κάτω λαρυγγικό. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι είναι διακλυσμός; (εισαγωγή νερού διαφορετικής θερμοκρασίας στον έξω ακουστικό πόρο από αυτή του σώματος με αποτέλεσμα πρόκλησης νυσταγμού οφθαλμών, με το κρύο προκαλείται νυσταγμός ταχείας φάσης προς το μη εξεταζόμενο αυτί ενώ αντίθετα με το θερμό)
2. Τι είναι το ηλεκτρονυσταγμογράφημα; (καταγραφή δυναμικών κατά την κίνηση των βολβών)
3. Τι είναι η επίσταξη; (Αιμορραγική διάθεση της μύτης που εντοπίζεται 90% στην κηλίδα του Kiesselbach είτε από τραυματισμό είτε υπέρταση είτε νεοπλασία)
4. Τι είναι ο τρισμός; (H αδυναμία διάνοιξης του στόματος λόγω τοπικών αιτίων όπως κροταφογναθική άρθρωση ή και συστηματικά αίτια όπως ο μυϊκός σπασμός από τέτανο)
5. Να αναφέρετε 5 αιτία διαταραχών όσφρησης. (σελ. 5 π.χ. ρινική απόφραξη, βλάβη οσφρητικού νεύρου, ενδοκρανιακοί όγκοι, ενδορρινική επέμβαση, εγκυμοσύνη, έμμηνος ρύση, κάταγμα τετρημένου πετάλου ηθμοειδούς, Ψυχ. Νος., συγγενής ανοσμία με σ. Kallmann σπάνια)
6. Δοκιμασία Weber. (Για την εξέταση της ακοής και διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας τονοδότης τοποθετείτε επί του μετώπου, φυσιολογικά όμοια αμφοτερόπλευρα, εντονότερα στο πάσχον αυτί έχουμε βαρηκοΐα αγωγιμότητας, εντονότερα στο υγιές αυτί έχουμε βαρηκοΐα νευροαισθητιριακή)
7. Περιγράψτε τις δοκιμασίες τονοδότη για τον έλεγχο της ακοής. (Δοκιμασία Weber και δοκιμασία Rinne όπου τονοδότης τοποθετείται στην μαστοειδή απόφυση, φυσιολογικά όταν η ακοή δίπλα στον έξω ακουστικό πόρο είναι καλύτερη από ότι στην μαστοειδή και είναι θετική η δοκιμασία, εάν είναι καλύτερη στην μαστοειδή είναι αρνητική η δοκιμασία. Όταν υπάρχει βαρηκοΐα και η δοκιμασία είναι θετική χαρακτηρίζεται νευροαισθητήρια και οφείλεται σε βλάβη κοχλία η ακουστικού νεύρου ή ΚΝΣ)
8. Ρινόφυμα (Οφείλεται σε αδενώματα των σμηγματογόνων αδένων του δέρματος προκαλώντας διόγκωση του ημίσεος ή των δύο κάτω τρίτων της εξωτερικής επιφάνεια της μύτης)
9. Βατράχιο. (Κύστη που σχηματίζεται από τον υπογλώσσιο αδένα. Εκδηλώνεται ως διόγκωση του εδάφους του στόματος πλάγια από τον χαλινό της γλώσσας, ημιδιαφανής, κυανής χροιάς. Δύναται να επεκτείνεται στην αντίθετη πλευρά κάτω από το χαλινό ή στην υπογνάθια χώρα)
ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΣΙΕΛΟΓΟΝΟΙ
• Σ/Λ:
1. Νύχια Plummer χαρακτηριστικό νόσου Graves. (Σ)
2. Μυξοιδηματικό προσωπείο χαρακτηριστικό του υπερθυρεοειδισμού (Λ-υποθυρεοειδισμό)
3. Αν ο εξόφθαλμος είναι χαρακτηριστικό του υποθυρεοειδισμού. (Λ-του υπερθυρεοειδισμού)
4. Σημείο Pemberton σε τοξικό αδένωμα. (Λ-βρογχοκήλη)
5. Αν ο θυλακιώδης είναι ο πιο συχνός και πιο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς. (Λ-o θηλώδης)
6. Το υπερθυρεοειδικό προσωπείο της νόσου Basedow - Graves αναγνωρίζεται κυρίως από τον εξώφθαλμο. (Σ)
7. Η καταδυόμενη βρογχοκήλη χαρακτηρίζεται από την παρουσία φυσήματος κατά την ακρόαση. (Λ-Χαρακτηρίζεται από αμβλύτητα στην επίκρουση)
8. Το πιο συχνό αίτιο υπερθυρεοειδισμού είναι ο καρκίνος θυρεοειδούς. (Λ-νόσος Graves)
9. Το μυξοιδηματικό προσωπείο είναι χαρακτηριστικό της υπερπλασίας του φλοιού των επινεφριδίων. (Λ-του υποθυρεοειδισμού)
10. Ιος παρωτιτιδας συχνό αίτιο υποξειας θυρεοειδιτιδα. (Σ-μερικές φορές)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Θυρεοτοξική κρίση. (Εμφανίζεται σε καταστάσεις στρες, με επίταση συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού όπως υπερπυρεξία, ταχυσφυγμία, διανοητική σύγχυση, παραισθήσεις, ψύχωση ακόμη και κώμα)
2. Νύχια Plummer. (Χαρακτηριστικό της νόσου Graves, νύχια μαλθακά, λευκά, εύθραυστα και ανώμαλα)
3. Συμπτωματολογία και σημειολογία καρκίνου θυρεοειδούς. (Συσχετισμός εμφάνισής του με ακτινοβολία τραχήλου κατά την παιδική ηλικία. Οι ασθενείς προσέρχονται με γρήγορα αυξανόμενη διόγκωση του αδένα ή ανακάλυψη μονήρη όζου ή διόγκωση τραχηλικών γαγγλίων ή βράγχος φωνής ή δυσκαταποσία.)
4. Προκνημιαίο μυξοίδημα: τι είναι και σε ποια νόσο εμφανίζεται. (Εμφανίζεται στην νόσο Graves και αποτελεί διηθητική δερματοπάθεια σαφώς περιεγραμμένη πάχυνση του δέρματος του κάτω τριτημορίου της πρόσθιας επιφάνειας της κνήμης)
5. Χρόνια σιαλαδενιτιδα. (Προσβάλλει συχνότερα την παρωτίδα, ευαίσθητος και μπορεί να εξέρχεται πύο. Ο αδένας μετά από ορισμένες υποτροπές παραμένει μόνιμα διογκωμένος.
6. Μικτός όγκος παρωτίδας. (Μπορεί να προσβάλει και να παραλύσει το προσωπικό νεύρο, καθήλωση του όγκου με λεμφαδενική διασπορά αποτελώντας κακοήθεια)
7. Σημείο stellwag. (Σύσπαση του άνω βλεφάρου και ανύψωση του, πρώιμο σύμπτωμα Graves)
8. Κλινικά σημεία υποθυρεοειδισμού ενηλίκων. (Μυξοιδηματικό προσωπείο, κόπωση, απάθεια, υπνηλία, δυσανεξία στο ψύχος, δύσπνοια, ορθόπνοια, ανορεξία, δυσκοιλιότητα, μείωση σεξουαλικής δραστηριότητας)
9. Κλινικά σημεία υποθυρεοειδισμού βρεφών. (κρετινισμός μειωμένη διανοητική ικανότητα με μεγάλη κεφαλή στρογγυλό πρόσωπο ηλίθια έκφραση μισάνοικτο στόμα, παχιά μύτη γλώσσα και χείλη, βράγχος φωνής, νανισμός, δέρμα ψυχρό ξηρό με αυξημένο πάχος και κίτρινο χρώμα)
10. Κλινικά σημεία Graves. (αύξηση θερμοκρασίας σώματος, εφίδρωση, εξέρυθρο χρώμα δέρματος, νύχια Plummer, τρόμος στα χέρια, προκνημιαίο μυξοίδημα, βρογχοκήλη, εξοφθαλμία)
ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Σύνδρομο Pancoast. (Οφείλεται σε διήθηση γαγγλίων συμπαθητικού και βραχιόνιου πλέγματος, συνοδευόμενο από πόνο άνω άκρου, παραισθήσεις και κάποτε παράλυση και ερ. 2)
2. Σύνδρομο Claude-Βernard-Horner. (Οφείλεται σε διήθηση/κάκωση αστεροειδούς γαγγλίου με χαρακτηριστική μύση, ενόφθαλμο, ανιδρωσία και σμίκρυνση βλεφαρικής σχισμής)
ΑΓΓΕΙΑ
• Σ/Λ:
1. Τα νυκτερινά σπαστικά μυϊκά άλγη (κράμπες) δεν είναι σύμπτωμα αρτηριοπάθειας. (Σ)
2. Σημειο Homman's θετικό σε απόφραξη κάτω κοίλης φλέβας (Λ-εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση)
3. Χαρακτηριστικό του διαβήτη είναι η ξηρά γάγγραινα. (Λ-υγρή)
4. Βλάβη στο καρωτιδικό σύστημα εκδηλώνεται με συμπτώματα από το προσβεβλημένο ημισφαίριο του εγκεφάλου. (Σ)
5. Η δοκιμασία Trendelenburg χρησιμοποιείται για τη διάγνωση κιρσών. (Λ-υποδηλώνει ανεπάρκεια διατιτρωσών και σαφηνούς φλέβας)
6. Αν η δοκιμασία Trendelenburg είναι για διάγνωση εν τω βάθει φλεβοθρόμβωσης. (Λ-είναι για εν τω βάθει φλεβική ανεπάρκεια)
7. Χαρακτηριστικό του πρώιμου λεμφοιδήματος είναι το μαλακό οίδημα που αφήνει εντύπωμα μετά από πίεση με το δάκτυλο. (Σ)
8. Η νόσος Buerger είναι συχνότερη σε γυναίκες. (Λ-συχνότερο σε νεαρούς άρρενες και καπνιστές)
9. Αν η δοκιμασία τριχοειδικής επαναπλήρωσης είναι για ανεπάρκεια εν τω βάθει φλεβικού συστήματος. (Λ-είναι για αρτηριοπάθειες)
10. Αν η βλάβη στο σπονδυλοβασικό συστημα κάνει αφασία. (Λ-σε προσβολή του καρωτιδικού συστήματος όταν προσβάλλεται το κυρίαρχο ημισφαίριο)
11. Απόφραξη άνω κοίλης φλέβας έχω: οίδημα προσώπου, διάταση σφαγίτιδων, θωρακικό επίφλεβο. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Σύνδρομο υποκλοπής υποκλείδιας αρτηρίας. (Συμπτωματολογία παροδικής εγκεφαλικής ισχαιμίας επί έντονης ασκήσεως του άνω άκρου λόγω στένωσης της υποκλείδιας κεντρικά του ύψους έκφυσης της σπονδυλικής αρτηρίας)
2. Δοκιμασία Trendelenburg. (Δοκιμασία παλίνδρομης πληρώσεως, κατακεκλισμένος ασθενής με ανυψωμένο σκέλος ώστε να κενωθεί από αίμα, τοποθετείται ελαστική περίδεση στο πάνω τριτημόριο μηρού και στέκεται όρθιος. Θετική δοκιμασία όταν α) αφαιρεθεί η περίδεση και παρατηρηθεί ταχεία πλήρωση κιρσών με ανεπάρκεια μείζονας σαφηνούς φλέβας και σαφηνομηριαίας συμβολής, β) πριν την αφαίρεση της περίδεσης οι επιπολής φλέβες μηρού και κνήμης γεμίζουν ταχέως από τα κάτω που δείχνει ότι μία η παραπάνω διατιτρώσες φλέβες ανεπαρκούν, γ) ο συνδυασμός α και β διπλή θετική δοκιμασία)
3. Ποιες οι κλινικές εκδηλώσεις τελικού σταδίου κιρσών φλεβών κάτω άκρου; (αιμορραγία + ερ.
4. Τριάδα του συνδρόμου Raynaud. (ωχρότητα-κυάνωση-ερυθρότητα)
5. Τι είναι η δοκιμασία τριχοειδικής επαναπλήρωσης; (Με τη δακτυλική πίεση στο δέρμα μέλους δημιουργείται λευκή κηλίδα η οποία αποκαθίσταται σε δευτερόλεπτα. Σε βραδεία αποκατάσταση σημαίνει ελαττωμένη αιμάτωση ενώ σε περίπτωση ισχαιμίας η πίεση δεν προκαλεί καμία λεύκανση)
6. Προσιτές θέσεις ψηλάφησης σφύξεων αρτηριών. (καρωτίδα, επιπολής κροταφική, υποκλείδια, βραχιόνια, κερκιδική, ωλένια, κοιλιακή αορτή, μηριαία, ιγνυακή, οπίσθια κνημιαία, ραχιαία του ποδός)
7. Τροφικές αλλοιώσεις σε αποφρακτική αρτηριοπάθεια. (έλλειψη τριχώσεως, μυϊκή ατροφία, αλλοιώσεις ονύχων με βραδεία ανάπτυξη απώλεια στιλπνότητας πάχυνση και εγκάρσια γράμμωση, αλλοιώσεις δέρματος ειδικά στα κάτω άκρα ξηρό απολέπιση λεπτό στίλβον εξαφάνιση υποδόριου λίπους σε προχωρημένο στάδιο νεκρώσεις γάγγραινα)
8. Τροφικες αλλοιωσεις επι φλεβικη ανεπαρκεια. (δερματίτιδα, σκλήρυνση, έλκη, κυτταρίτιδα)
ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΑΧΗΛΟΣ
• Σ/Λ:
1. Οι όγκοι του καρωτιδικού σωματίου είναι συνήθως καλοήθεις. (Σ)
2. Το ερυσίπελας προκαλείται κυρίως από αναερόβια. (Λ-Αιμολυτικό στρεπτόκοκκο αερόβιο)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Συμπτωματολογία και σημειολογία όγκων καρωτιδικού σωματίου. (Εντοπίζονται στο ύψος του διχασμού της καρωτίδας, είναι συνήθως καλοήθεις, έχουν ομαλή ωοειδή σκληρή ανώδυνη κινητή κατά οριζόντιο άξονα διόγκωση και είναι γενικά συμπτωματικοί με πιεστικά φαινόμενα και χαρακτηρίζονται από το σύνδρομο του καρωτιδικού κόλπου με συνυπάρχουσα ζάλη, συγκοπτική κρίση, βραδυκαρδία και υπόταση)
2. Κλινική σημασία διόγκωσης τραχηλικών λεμφαδένων σε ενήλικα. (Σε φλεγμονές, παθήσεων λεμφικού ιστού και νεοπλασματικών μεταστάσεων)
3. Μεγαλακρικό προσωπείο. (Οφείλεται σε ηωσινόφυλο αδένωμα της αδενοϋπόφυσης, αυξανόμενη περίμετρος κρανίου, διόγκωση υπερκόγχιων χειλέων, διεύρυνση ζυγωματικών τόξων και κάτω γνάθου, πάχυνση μαλακών μορίων, συνοδεύεται από επιμήκυνση άνω άκρων)
4. Πανσεληνοειδές προσωπείο. (Cushing, Οφείλεται σε υπερπλασία η όγκο του φλοιού των επινεφριδίων, στρογγυλό σχήμα, με υπερτρίχωση και ακμή)
5. Μυασθενικό προσωπείο. (Μυασθένειας Gravis, Οφείλεται στην αδυναμία των μυών του προσώπου, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη πτώση βλεφάρων, πτώση γνάθου, «περιφρονητικό» χαμόγελο λόγω αδυναμίας μυών γύρω από το στόμα)
6. Παθήσεις που έχουμε τα παρακάτω προσωπεία: αδενοειδές (υπερτροφία αμυγδαλών και αδενοειδών εκβλαστήσεων), μυξοιδηματικό (υποθυρεοειδισμό), πανσεληνοειδές (Νόσος του Cushing), ιπποκράτειο (διάχυτη περιτονίτιδα, βαριά διαρροϊκά σύνδρομα, αφυδάτωση), λεόντειο (λέπρα).
7. Δοθιήνας. (Περιγεγραμμένη φλεγμονή δέρματος και του υποδόριου ιστού με επώδυνη διόγκωση που οφείλεται σε πυογόνο σταφυλόκοκκο που εισέρχεται μέσω των θυλάκων των τριχών ή των ιδρωτοποιών αδένων.)
8. Ερυσίπελας. (Οξεία φλεγμονή του δέρματος-δερματική λεμφαγγειίτιδα-από αιμολυτικό στρεπτόκοκκο. Εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο, οίδημα, δορυφορική λεμφαδενίτιδα, χαρακτηρίζεται από πλάκα ερυθρόχρωμη, με λείο, λαμπερό δέρμα και τα χείλη της πλάκας αυτής είναι υπεγερμένα και διηθημένα-ερυσιπελατώδης όχθος-)
ΚΗΛΕΣ
• Σ/Λ:
1. Το τρίγωνο Petit για οσφυοκήλη. (Σ)
2. Μηροκήλη εκτείνεται δια του τριγώνου του Hasselbach. (Λ-η ευθεία βουβωνοκήλη διέρχεται από το τρίγωνο)
3. Η μηροκήλη βρίσκεται υπέρθεν του βουβωνικού συνδέσμου. (Λ-βρίσκεται υπό τον βουβωνικού συνδέσμου)
4. Η υδροκήλη δεν ανατάσσεται και παρουσιάζει διαύγαση στη διαφανοσκόπηση. (Σ)
5. Η κήλη Spigelli βρίσκεται στην οσφυϊκή χώρα. (Λ-στην ημισελινοειδή γραμμή)
6. Λοξή και ευθεία βουβωνοκήλη μαζί συνιστούν την κήλη κατ'επολίσθηση. (Λ-κήλη δίκην παντελονιού)
7. Η κύστη του σπερματικού πόρου ακολουθεί την έλξη του όρχεος. (Σ)
8. Μηροκηλη εμφανίζεται σε γυναίκες συχνότερα. (Σ)
9. Οσχεοκηλη διάγνωση με διαφανοσκοπηση. (Λ-υδροκήλη)
10. Ευθεία από λοξή βουβωνοκήλη όριο είναι ο βουβωνικός σύνδεσμος. (Λ-όριο είναι τα κάτω επιγάστρια αγγεία)
11. Σημείο Ηowship χαρακτηριστικό κήλης θυρεοειδούς τρήματος. (Σ)
12. Η κιρσοκήλη ακολουθεί την έλξη του όρχεως στο αντανακλαστικό του κρεμαστήρα. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Που εντοπίζεται η μηροκήλη σε σχέση με το ηβικό φύμα; (Αφορίζεται από πάνω από το βουβωνικό σύνδεσμο και από κάτω από το σύνδεσμο του Cooper από έξω από τη μηριαία φλέβα και από έσω από την πρόσφυση του οπίσθιου τοιχώματος του βουβωνικού πόρου με το σύνδεσμο του Cooper, άρα εντοπίζεται αμέσως πλάγια από το ηβικό φύμα)
2. Διαφορές μη ανατάξιμης και περιεσφυγμένης κήλης. (Στις περιεσφυγμενες ο αυχένας έχει συσφιχθεί ενώ στις μη ανατάξιμες όχι. Και οι δύο είναι μη ανατάξιμες που το περιεχόμενο δεν επανέρχεται στη θέση του)
3. Πώς διακρίνεται κλινικά μία λοξή από μία ευθεία βουβωνοκήλη; (Ο γιατρός παραγγέλνει στον ασθενή να βήξει τοποθετώντας τη κορυφή του δακτύλου του στο πάνω τμήμα του όσχεου, αισθητή πλήξη στην κορυφή του δακτύλου αν πρόκειται για λοξή στη δε ευθεία στη ράγα του δακτύλου)
4. Σε ποια πληθυσμιακή ομάδα απαντώνται συχνότερα: 1) μηροκήλες, 2) ευθείες βουβωνοκήλες. (1: γυναίκες, 2: άνδρες)
5. Κήλη Richter. (Μέσα στον κηλικό σάκκο εξωτερικής κήλης προπίπτει τμήμα μόνο της περιφέρειας του εντέρου)
6. Κήλη Spigelli. (Κατά μήκος της ημισεληνοειδούς γραμμής, συχνότερα στο ύψος της ημικύκλιου γραμμής Douglas, συνήθως διάμεση ανάμεσα σε έσω και έξω λοξό, δύσκολη διάγνωση ιδιαίτερα σε παχύσαρκους)
7. Διαφορική διάγνωση οσχεοκηλης-υδροκηλης. (Η υδροκήλη δεν ανατάσσεται, δυνατός ο καθορισμός του άνω ορίου διόγκωσης της, διαφανοσκόπηση και μετάδοση ώσης κατά τον βήχα)
ΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ
• Σ/Λ:
1. Αν η μετακινούμενη αμβλύτητα είναι σε οξεία κοιλία. (Σ)
2. Η καρδιά και ο εγκέφαλος είναι τα πρώτα όργανα που επηρεάζονται στην ολιγαιμική καταπληξία. (Λ-τα τελευταία, αρχικά όργανα που ανθίστανται στην ισχαιμία)
3. Η εμβολή της άνω μεσεντεριας αρτ. χαρακτηρίζεται από σανιδώδη σύσπαση, αυξημένης συχνότητας και έντασης εντερικούς ήχους από κωλικοειδές κοιλιακό άλγος, έμετους και αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων. (Λ-εντερική απόφραξη)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι ευρήματα έχουμε (επισκόπηση, επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση) σε διάτρηση γαστρο12δακτυλικού έλκους; (σανιδώδη σύσπαση και ωχρότητα και εφίδρωση, κατάργηση ηπατικής αμβλύτητας, εντερική σιγή, ευαισθησία στο δουγλάσειο χώρο κατά την δακτυλική εξέταση)
2. Τι ευρήματα έχουμε (επισκόπηση, επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση) σε απόφραξη εντέρου; (μετεωρισμός, τυμπανικότητα, εντερικοί ήχοι αυξημένης συχνότητας που σταδιακά γίνονται μεταλλικής απήχησης, σύσπαση επί στραγγαλισμού)
3. Σκαφοειδής κοιλία. (παρατηρείται σε διατρήσεις κοίλων σπλάγχνων)
4. Δοκιμασία του κανόνα για διάκριση ωοθηκικης κύστης με ασκίτη (Τοποθετείται πλατύς κανόνας εγκάρσια πάνω στην κοιλία αμέσως πάνω από τις πρόσθετες λαγόνιες άκανθες και πιέζεται προς την ΣΣ και με τα δύο χέρια. Εάν η διόγκωση οφείλεται σε κύστη γίνονται αισθητές οι ώσεις της αορτής ενώ όχι στον ασκίτη.)
5. Παθησεις που εχουμε: επιφλεβο δικην μεδουσας (πυλαία υπέρταση), σημειο Grey-turner (οξεία παγκρεατίτιδα), σημειο Rovsing (οξεία σκωληκοειδίτιδα)
6. Ποια τα συμπτώματα και ποια τα κλινικά ευρήματα σε οξεία χολοκυστίτιδα; (Άλγος επιγάστριου και δεξιού υποχόνδριου, αντανάκλαση στην οσφυϊκή χώρα και δεξιά ωμοπλάτη, παρουσία πυρετού, πιθανόν υπίκτερου, θετικό σημείο Murphy με εντοπισμένη σύσπαση δεξιού υποχονδρίου)
7. Ποια τα συμπτώματα και ποια τα κλινικά ευρήματα σε οξεία σκωληκοειδίτιδα; (Άλγος περιομφαλικό που σταδιακά εντοπίζεται στο δεξιό λαγόνιο βόθρο, ανορεξία, ναυτία, εμετοί, δυσκοιλιότητα, σπανιότερα διάρροια, μικρή πυρετική κίνηση αρχικά, ευαισθησία εντοπισμένη στο δεξιό λαγόνιο βόθρο με ίσως θετικά σημεία Lanz, McBurney, Rosving, ψοιτη και προσαγωγού, παλίνδρομη ευαισθησία με εντοπισμένη σύσπαση διάχυτη επί διάτρησης-περιτονίτιδας και ευαισθησία δουγγλάσιου χώρου.)
8. Κλινικές εκδηλώσεις ηπίας ολιγαιμικης καταπληξίας. (Έλλειμα μικρότερο από το 20% του όγκου του αίματος, ελάττωση αιμάτωσης οργάνων που ανθίστανται ικανοποιητικά στην ισχαιμία δέρμα λίπος σκελετικοί μύες οστά, παρατηρείται ψυχρότητα, ωχρότητα δέρματος, κολλώδης εφίδρωση, ορθοστατική υπόταση, κενές φλέβες τραχήλου και συμπυκνωμένα ούρα)
9. Δώστε πιθανότερη διάγνωση κατά περίπτωση, με βάση τα ευρήματα που παρατίθενται παρακάτω.
α.Βατραχοειδής κοιλία. (Ασκίτης)
β. Κοιλιακή διάταση συνοδευόμενη από εντερικούς ήχους μεταλλικής απήχησης. (Απόφραξη εντέρου)
γ. Θετικό σημείο Courvoisier. (Καρκίνος κεφαλής του παγκρέατος)
δ. Οξύ, διάχυτο άλγος , ανθεκτικό σε οποιοειδή, συνοδευόμενο από αιμορραγικές κενώσεις και αναντιστοιχία μεταξύ γενικής κατάστασης (πολύ βαριά) και ψηλαφητικών ευρημάτων. (Απόφραξη άνω μεσεντέριων αγγείων)
ε. Οξύ κοιλιακό άλγος με αντανάκλαση στην ράχη/οσφύ και εικόνα ολιγαιμικής καταπληξίας. (Ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής)
ΚΟΙΛΙΑ
• Σ/Λ:
1. Αν σε καρδιακή ανεπάρκεια έχουμε σκληρό επώδυνο ήπαρ. (Λ-ομαλό, όχι σκληρό)
2. Ψηλάφηση σκληρό και επώδυνο χείλος ήπατος χαρακτηριστικό κίρρωσης. (Λ-Είναι ανώμαλο με όζους και ανώδυνο)
3. Αν ο σπλαχνικός πόνος είναι ένδειξη περιτοναικού ερεθισμού. (Λ-σωματικός πόνος)
4. Το σημείο Rovsing είναι ενδεικτικό περιτοναϊκού ερεθισμού. (Σ)
5. Η πυλαία υπέρταση μπορεί να προκαλέσει σπληνομεγαλία. (Σ)
6. Χαρακτηριστικό εύρημα στον ασκίτη είναι ο παφλασμός. (Λ- αμβλύτητα)
7. Σκληρό και επώδυνο κάτω χείλος του ήπατος κατά την ψηλάφηση είναι ενδεικτικό καρκίνου. (Λ-ανώδυνο)
8. Κατάργηση ηπατικής αμβλύτητας στην επίκρουση έχουμε σε κίρρωση του ήπατος. (Λ-σε κίρρωση έχουμε ηπατική αμβλύτητα)
9. Απουσία ηπατικής αμβλύτητας σημαίνει διάτρηση κοίλου σπλάγχνου. (Σ)
10. Μυϊκή αντίσταση(guarding) είναι ένδειξη περιτοναϊκού ερεθισμού. (Λ-μυϊκή σύσπαση, ακούσια)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι είναι ο κλυδασμός; (κίνηση του υγρού που υπάρχει σε μια φυσιολογική ή παθολογική κοιλότητα του σώματος και είναι αισθητή κατά την ψηλάφηση, γιατί το υγρό δεν μπορεί να διαφύγει)
2. Τι είναι ο παφλασμός; (Στάση υγρών και αερίων στο στομάχι ή στο παχύ έντερο και αναζητείται με απότομες κινήσεις βάζοντας τον ασθενή από τη μία στην άλλη πλευρά ακροάζοντας παράλληλα το επιγάστριο του, παρατηρείται σε πυλωρική στένωση, εντερική απόφραξη και παραλυτικό ειλεό)
3. Βατραχοειδης κοιλία. (Γενικευμένη διόγκωση κοιλιάς με προβολή στα πλάγια λόγω παρουσίας άφθονου ελευθέρου υγρού π.χ. ασκιτικό)
4. Σημείο μετακινούμενης αμβλυτητας. (Ο ασθενής που βρίσκεται σε ύπτια θέση επικρούεται στο ένα π.χ. αριστερό πλάγιο τοίχωμα κοιλιάς όπου διαπιστώνεται αμβλύτητα. Ακολούθως φέρεται στο δεξιό πλάγιο, οπότε λόγω μετακινήσεως των υγρών συνέπεια της βαρύτητας προς στα δεξιά η επίκρουση στο αριστερό πλάγιο αποδίδει ήχο τυμπανικό. Επαναλαμβάνεται το ίδιο και δεξιά)
5. Διαφορική διάγνωση διογκώσεις σπλήνα. (εντόπιση αμέσως κάτω από το πλευρικό τόξο, παρακολούθηση αναπνευστικών κινήσεων, οξύ χείλος με συνήθως ψηλαφητή εντομή και απώθηση σπληνικής καμπής)
6. ΔΔ ενδοκοιλιακων-τοιχωματικων όγκων και ενδοκοιλιακων-οπισθοπεριτοναϊκων όγκων. (Οι πρώτες μετακινούνται ενώ οι δεύτερες όχι με εξαίρεση των νεφρικής προέλευσης)
7. Σημείο Murphy. (Σε περίπτωση χολοκυστίτιδας, πίεση με το χέρι στο δεξιό υποχόνδριο και συγκεκριμένα στο σημείο συναντήσεως του έξω χείλους του ορθού κοιλιακού μυός και του πλευρικού τόξου, παραγγέλνεται στον ασθενή να εισπνεύσει δυνατά και η εισπνοή αυτή διακόπτεται από έντονο πόνο)
8. Σημειο Courvoisier. (Χρόνια ανώδυνη διάταση της χοληδόχου κύστης με ίκτερο δύναται να παρατηρηθεί σε νεόπλασμα της κεφαλής του παγκρέατος ή του φατερείου φύματος)
9. Σημειο Βoas. (Σε περίπτωση χολοκυστίτιδας βρίσκεται συχνά περιοχή υπερευαισθησίας παρασπονδυλικά μεταξύ της οπίσθιας μασχαλιαίας γραμμής, άλλης κάθετης γραμμής 3εκ. έξω από τις ακανθώδεις αποφύσεις των σπονδύλων και δύο οριζόντιες στο ύψος Θ11 και Ο1)
10. Σημειο Μc burney. (Σε σκωληκοειδίτιδα, άλγος κατά την πίεση σημείου που βρίσκεται πάνω σε γραμμή που ενώνει τον ομφαλό και την δεξιά πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα 4-5εκ.)
ΟΡΘΟΠΡΩΚΤΙΚΟΣ ΣΩΛΗΝΑΣ
• Σ/Λ:
1. Αιμορροΐδες γ' βαθμού προσπίπτουν κατά την κένωση και ανατάσσονται αυτόματα. (Λ-απαιτούν ανάταξη)
2. Τεινεσμός είναι το αίσθημα πόνου στο Δουγλάσσειο χώρο κατά τη δακτυλική εξέταση. (Λ-άλγος προ της αφόδευσης που οδηγεί σε μη κένωση ή σε ατελή κένωση του εντέρου)
3. Περιεδρικό συρίγγιο συχνά προκαλείται λόγω τραύματος στην περιοχή. (Λ-λόγω απότοκων συνήθως αποστημάτων)
4. Το κύριο σύμπτωμα της ραγάδας δακτυλίου είναι η αιμορραγία. (Λ-κύριο σύμπτωμα ο πόνος)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Αναφέρατε δύο οδηγά σημεία που αναζητούμε κατά την δακτυλική εξέταση και ποια η σημασία της. (προστάτης, τράχηλος, ορθοπρωκτικός δακτύλιος, διασφικγτηριακή αύλακα έχει τεράστια σημασία η δακτυλική εξέταση για διερεύνηση παθήσεων, νεοπλασμάτων, φλεγμονές, σφιγκτηριακών δυσλειτουργιών)
2. Ποιες οι επώδυνες καταστάσεις του πρωκτού και του πρωκτικού σωλήνα; (αιμορροΐδες, πρωκτικό αιμάτωμα, ραγάδα δακτυλίου, κύστη κόκκυγα, πρωκτικό καρκίνωμα)
3. Ταξινόμηση αιμορροΐδων. (α, β, γ και δ βαθμού. Α: ορατές μόνο στην πρωκτοσκόπηση, Β: προπίπτουν κατά την κένωση με αυτόματη ανάταξη, Γ: προπίπτουν και απαιτούν ανάταξη και Δ: σε μόνιμη πρόπτωση, ίσως με περίσφιγξη που προκαλεί νέκρωση)
4. 3 σημεία/χαρακτηριστικά ραγάδας δακτυλίου. (Λύση της συνέχειας του πρωκτοδέρματος με ατρακτοειδές σχήμα, άλγος που εκλύεται κατά την αφόδευση και διαρκεί μέχρι το τέλος της και αιμορραγία)
5. Τεινεσμός τι είναι και αίτια. (Επώδυνο αίσθημα έπειξης για αφόδευση, ατελής. Οφείλεται σε νεοπλασίες ή επί φλεγμονωδών παθήσεων π.χ. ελκώδους πρωκτοκολίτιδας)
6. Πρωκτικό αιμάτωμα. (Είναι μία εξωτερική θρομβωθείσα αιμορροΐδα, στο κάτω αιμορροιδικό πλέγμα. Ανευρίσκεται κάτω από την οδοντωτή γραμμή με διαφορετική νεύρωση και έντονο άλγος. Συνήθως απότοκο έντονης προσπάθειας αφόδευσης δυσκοίλιου. Υποκυανό υπό τάση όζος, επώδυνο, χωρίς βλεννογονική κάλυψη)
ΘΩΡΑΚΑΣ
• Σ/Λ:
1. Τριγμός ως εύρημα υποδόριου εμφυσήματος. (Σ)
2. Αν ο τροπιδοειδής θώρακας είναι συγγενής πάθηση. (Λ-οφείλεται σε ανεπάρκεια των μυϊκών ινών των μεσοπλεύριων)
3. Πιο επικίνδυνος πνευμοθώρακας ο υπό τάση. (Σ)
4. Τυμπανικός ήχος το κλασικό ακροαστικό εύρημα σε πνευμονικό εμφύσημα. (Λ-πνευμοθώρακα)
5. Παράταση εκπνοής έχω σε απόφραξη μικρών αεροφόρων οδών. (Σ)
6. Βρογχικό ψιθύρισμα είναι παθολογικό στην μεσοπλατία χώρα. (Λ-Είναι φυσιολογικό)
7. Κλασσικό ακροαστικό εύρημα σε πνευμονία το πλευριτικό φύσημα (Λ-Σωληνώδες φύσημα)
8. Λόξιγκας σε μετεγχειρητικό ασθενή αν δηλώνει ύπαρξη πνευμοθώρακα. (Λ-ερεθισμού του φρενικού νεύρου)
9. Ο ανοικτός πνευμοθώρακας είναι πιο απειλητική κατάσταση από ότι ο πνευμοθώρακας υπό τάση. (Λ-αντίθετα)
10. Η αναπνοή Kussmaul είναι χαρακτηριστικό καρδιακής κάμψης. (Λ-η Cheyne Stokes)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Κεντρική κυάνωση. (Χαρακτηρίζεται από ελάττωση κορεσμού αρτηριακού αίματος και αύξηση αναχθείσας Hb. Οφείλεται για καρδιακές και πνευμονικές παθήσεις. Παρατηρείται κυανή γλώσσα, χείλη και βλεννογόνους)
2. Περιφερική κυάνωση. (Χαρακτηρίζεται από ελάττωση ιστικής κυκλοφορίας. Οφείλεται σε αύξηση της αρτηριοφλεβικής διαφοράς. Παρατηρείται κυανή χροιά μύτη, δακτύλων και λοβών αυτιών)
3. Διαταραχές βάθους αναπνοής: ορισμός και αίτια. (Έχουμε δύο διαταραχές την υπέρπνοια με αύξηση του βάθους της αναπνοής και οφείλεται σε μεταβολική οξέωση: διαβητική, νεφρική ανεπάρκεια, απώλεια αλκαλικών υγρών και αναπνευστική οξέωση: πνευμονία, εμφύσημα και καρδιακή κάμψη ΚΑΙ την υπόπνοια με μείωση του βάθους της αναπνοής: μετεγχειρητικός πόνος)
4. Πάθηση που έχω αύξηση φωνητικών δονήσεων. (πνευμονία, πνευμονική πύκνωση και ίνωση)
5. Αναπνοή Cheynes stokes. (Προοδευτικά αυξανόμενο και μετά προοδευτικά μειούμενο εύρος αναπνευστικών κινήσεων που εναλλάσσονται με περιόδους άπνοιας. Παρατηρείται σε αύξηση ενδοκρανιακής πίεσης, ουραιμία, δηλητηρίαση και αριστερή καρδιακή κάμψη)
6. Σημεία πνευμοθώρακα. (Επισκοπικά έχουμε κατάργηση ή περιορισμό κινητικότητας, από την ψηλάφηση έχουμε μείωση έκπτυξης και μείωση ή κατάργηση φωνητικών δονήσεων, από την επίκρουση έχουμε τυμπανικό ήχος και ακροαστικά μείωση ή κατάργηση αναπνευστικού ψιθυρίσματος)
7. Υποδόριο εμφύσημα. (Είσοδος αέρα στον υποδόριο χώρο λόγω ρήξης βρόγχου, ταχέως αυξανόμενο και τρώση πνευμονικού παρεγχύματος τοπικά, μπορεί να προκαλέσει διάχυτη διόγκωση του θωρακικού τοιχώματος και προσώπου)
8. Τι είναι δύσπνοια, είδη και αίτια. (Ορίζεται ως η δυσχερής αναπνοή λόγω ταχύπνοιας και αύξησης του έργου. Έχουμε την εισπνευστική δύσπνοια που οφείλεται σε απόφραξη ανωτέρων αεροφόρων οδών από κάποιο ξένο σώμα, ανεύρυσμα αορτής, όγκο και έχουμε και την εκπνευστική που οφείλεται σε απόφραξη μικρών αεροφόρων οδών όπως το βρογχικό άσθμα ή το πνευμονικό εμφύσημα. Άλλες δύσπνοιες είναι η ορθόπνοια και η νυχτερινή παροξυσμική δύσπνοια)
9. Τι είναι ο τριγμός; (Ο ήχος που με την ψηλάφηση μπορεί o ιατρός να εντοπίσει κραδασμούς στο θωρακικό τοίχωμα όπως αυτός του υποδόριου εμφυσήματος, «αίσθηση χιονιού»)
10. Τι ευρήματα έχουμε (επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση , επισκόπηση) σε εμφύσημα. (Επισκοπικά έχουμε πιθοειδή θώρακα, χρήση επικουρικών μυών και κυάνωση, από την ψηλάφηση έχουμε μείωση έκπτυξης θωρακικού τοιχώματος και μείωση φωνητικών δονήσεων, από την επίκρουση έχουμε υπερσαφή πνευμονικό ήχο και ακροαστικά μείωση αναπνευστικού ψιθυρίσματος, παράταση εκπνοής και συρίττοντες)
11. Τι είναι τρίζοντες ,είδη, μηχανισμός παραγωγής και σε ποιες ασθένειες ανευρίσκοντα. (Δίοδος αέρα μέσα από υγρές λεπτόρρευστες εκκρίσεις μέσα στο τραχειοβρογχικό δέντρο, όπως και από την αποκόλληση των τοιχωμάτων των κυψελίδων τα οποία προσκολλώνται σε περίπτωση ύπαρξης εξιδρώματος. Ακούγονται κατά το τέλος της εισπνοής. Εντονότεροι όταν ο ασθενής αναπνέει βαθιά. Έχουμε λεπτούς μέσους και παχείς που διακρίνονται ανάλογα με το πλάτος των βρόγχων και την φύση των βρογχικών εκκρίσεων. Λεπτοί: Τελοεισπνευστικοί. Δεν εξαφανίζονται με τον βήχα. Παράγονται στις κυψελίδες και οφείλονται σε συμφόρηση ή φλεγμονή, ανευρίσκονται σε πνευμονία και πνευμονική συμφόρηση. Μέσοι: Μεσοεισπνευστικοί. Οφείλονται στη δίοδο αέρα μέσα από βλέννα μέσα στους μικρούς βρόγχους ή κατά την αποκόλληση αυτών. Παχείς: Πρωιμο-μεσοεισπνευστικοί. Εξαφανίζονται με τον βήχα. Παράγονται από τη δίοδο αέρα μέσα από εκκρίσεις μέσα στους μικρούς ή μεγάλους βρόγχους και της τραχείας. Ανευρίσκοντα κατά το στάδιο λύσεως της πνευμονίας λόγω μεγάλης ποσότητας εξιδρωματικού υγρού)
12. Παράδοξη αναπνοή. (Οφείλεται σε πολλαπλά κατάγματα πλευρών σε περισσότερα από ένα σημεία, τμήμα του θωρακικού τοιχώματος καθίσταται ανεξάρτητο από το υπόλοιπο θωρακικό τοίχωμα και κινείται παράδοξα, εισέρχεται στην εισπνοή και εξέρχεται στην εκπνοή)
13. Δώστε πιθανότερη διάγνωση κατά περίπτωση, με βάση τα ευρήματα που παρατίθενται παρακάτω.
α. Πιθοειδής θώρακας. (ΧΑΠ ή πνευμονικό εμφύσημα)
β. Μείωση του αναπνευστικού ψιθυρίσματος στην ακρόαση και τυμπανικότητα στην
επίκρουση στο αριστερό ημιθωράκιο. (Πνευμοθώρακας)
γ. Βαθιές αναπνευστικές κινήσεις, ποικίλης συχνότητας, όπου χαρακτηριστικά η εισπνοή
είναι πολύ μεγαλύτερη σε διάρκεια από την εκπνοή. (Αναπνοή Kussmaul)
δ. Αύξηση των φωνητικών δονήσεων στην ψηλάφηση και υπαμβλύτητα στην επίκρουση
στο δεξιό ημιθωράκιο. (Πνευμονική πύκνωση)
ε. Διάταση σφαγιτίδων , μείωση της αρτηριακής πίεσης, βυθιότητα καρδιακών τόνων. (Καρδιακός επιπωματισμός-τριάδα του Beck-)
ΝΕΥΡΑ
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Κλίμακα Γλασκόβης.
2. Δοκιμασίες ελέγχου λειτουργίας προσωπικού νεύρου. (Δοκιμασία Schirmer, Αντανακλαστικό μυός του αναβολέα, ηλεκτρογευσιομετρία, έλεγχος ροής σάλιου από τον υπογνάθιο αδένα)
ΜΑΣΤΟΣ
• Σ/Λ:
1. Φλεγμονώδης καρκίνος περνιέται για μαστίτιδα στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. (Σ)
2. Paget χαρακτηριστική η εισολκή θηλής. (Λ-η διάβρωση θηλής)
3. Ποσοστό 90% των όγκων του μαστού που ανευρίσκονται με ψηλάφηση από τις ίδιες τις γυναίκες. (Σ)
4. Καρκίνος μαστού πρώτη αιτία θανάτου στις γυναίκες. (Λ-δεύτερη)
5. Διάταση γαλακτοφόρων πόρων σε κύηση. (Λ-στη μέση ηλικία)
6. Ο όγκος στο στάδιο Τ2 του καρκίνου μαστού είναι πάνω από 5 εκατοστά. (Λ -Πάνω απο 2 εκ. αλλά μικρότερος από 5 εκ.)
7. Η αυτοεξέταση του μαστού πρέπει να γίνεται σε μηνιαία βάση μετά την έμμηνο ρύση. (Σ)
8. Η νόσος Mondor προκαλεί δέρμα δίκην φλοιού πορτοκαλιού. (Λ-προκαλεί θρόμβωση επιπολής φλέβας του έξω ημιμορίου του μαστού)
9. Η θέση μεσολαβής χρησιμοποιείται για να ελεγχθεί η καθήλωση ενός όγκου του μαστού στον πρόσθιο οδοντωτό μυ. (Λ-Μείζον Θωρακικός)
10. Οι έσω μαστικοί λεμφαδένες είναι που διηθούνται και ψηλαφούνται συνήθως σε καρκίνο μαστού. (Λ-Μασχαλιαίοι)
11. Οροαιματηρή έκκριση από θηλή έχουμε κλασσικά σε εκτασία γαλακτοφόρων πόρων. (Λ-σε ενδοσωληνώδες θήλωμα)
12. Καρκίνος μαστού σε άνδρες πιο σπάνιος και με καλύτερη πρόγνωση από οτι σε γυναίκες. (Λ- χειρότερη πρόγνωση)
13. Φλεγμονώδης καρκίνος μαστού ο χειρότερος τύπος καρκίνου. (Σ)
14. Φυλλοειδές κυστοσάρκωμα καλόηθες αλλά συχνά υποτροπιάζει μετά την εκτομή. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τ3Ν2Μ1. (όγκος με διάμετρο>5εκ., διηθημένοι και καθηλωμένοι λεμφαδένες και υπερκλείδιων, με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων)
2. Αναφέρετε 3 προδιαθεσικούς παράγοντες για καρκίνο του μαστού. (σελ. 35 π.χ. προηγούμενος καρκίνος μαστού, μέση ηλικία και άνω, συγγενής πρώτου βαθμού με καρκίνο μαστού)
3. Τ2Ν1Μ0. (όγκος με διάμετρο 2-5εκ., διηθημένοι κινητικοί σύστοιχοι λεμφαδένες και απουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων)
ΩΡΛ
• Σ/Λ:
1. Η λευκοπλακία οφείλεται στον Aspergilus niger. (Λ-η τριχωτή γλώσσα οφείλεται σε αυτόν)
2. Η γεωγραφική γλώσσα αποτελεί προκαρκινωματώδη κατάσταση. (Λ-ασυμπτωματική με περιοχές απόπτωσης επιθηλίου)
3. Λευκοπλακία είναι προκαρκινωματώδης κατάσταση. (Σ)
4. Παραλυση φωνητικων χορδων οφείλεται στο κάτω λαρυγγικό. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι είναι διακλυσμός; (εισαγωγή νερού διαφορετικής θερμοκρασίας στον έξω ακουστικό πόρο από αυτή του σώματος με αποτέλεσμα πρόκλησης νυσταγμού οφθαλμών, με το κρύο προκαλείται νυσταγμός ταχείας φάσης προς το μη εξεταζόμενο αυτί ενώ αντίθετα με το θερμό)
2. Τι είναι το ηλεκτρονυσταγμογράφημα; (καταγραφή δυναμικών κατά την κίνηση των βολβών)
3. Τι είναι η επίσταξη; (Αιμορραγική διάθεση της μύτης που εντοπίζεται 90% στην κηλίδα του Kiesselbach είτε από τραυματισμό είτε υπέρταση είτε νεοπλασία)
4. Τι είναι ο τρισμός; (H αδυναμία διάνοιξης του στόματος λόγω τοπικών αιτίων όπως κροταφογναθική άρθρωση ή και συστηματικά αίτια όπως ο μυϊκός σπασμός από τέτανο)
5. Να αναφέρετε 5 αιτία διαταραχών όσφρησης. (σελ. 5 π.χ. ρινική απόφραξη, βλάβη οσφρητικού νεύρου, ενδοκρανιακοί όγκοι, ενδορρινική επέμβαση, εγκυμοσύνη, έμμηνος ρύση, κάταγμα τετρημένου πετάλου ηθμοειδούς, Ψυχ. Νος., συγγενής ανοσμία με σ. Kallmann σπάνια)
6. Δοκιμασία Weber. (Για την εξέταση της ακοής και διαφορική διάγνωση της βαρηκοΐας τονοδότης τοποθετείτε επί του μετώπου, φυσιολογικά όμοια αμφοτερόπλευρα, εντονότερα στο πάσχον αυτί έχουμε βαρηκοΐα αγωγιμότητας, εντονότερα στο υγιές αυτί έχουμε βαρηκοΐα νευροαισθητιριακή)
7. Περιγράψτε τις δοκιμασίες τονοδότη για τον έλεγχο της ακοής. (Δοκιμασία Weber και δοκιμασία Rinne όπου τονοδότης τοποθετείται στην μαστοειδή απόφυση, φυσιολογικά όταν η ακοή δίπλα στον έξω ακουστικό πόρο είναι καλύτερη από ότι στην μαστοειδή και είναι θετική η δοκιμασία, εάν είναι καλύτερη στην μαστοειδή είναι αρνητική η δοκιμασία. Όταν υπάρχει βαρηκοΐα και η δοκιμασία είναι θετική χαρακτηρίζεται νευροαισθητήρια και οφείλεται σε βλάβη κοχλία η ακουστικού νεύρου ή ΚΝΣ)
8. Ρινόφυμα (Οφείλεται σε αδενώματα των σμηγματογόνων αδένων του δέρματος προκαλώντας διόγκωση του ημίσεος ή των δύο κάτω τρίτων της εξωτερικής επιφάνεια της μύτης)
9. Βατράχιο. (Κύστη που σχηματίζεται από τον υπογλώσσιο αδένα. Εκδηλώνεται ως διόγκωση του εδάφους του στόματος πλάγια από τον χαλινό της γλώσσας, ημιδιαφανής, κυανής χροιάς. Δύναται να επεκτείνεται στην αντίθετη πλευρά κάτω από το χαλινό ή στην υπογνάθια χώρα)
ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ ΣΙΕΛΟΓΟΝΟΙ
• Σ/Λ:
1. Νύχια Plummer χαρακτηριστικό νόσου Graves. (Σ)
2. Μυξοιδηματικό προσωπείο χαρακτηριστικό του υπερθυρεοειδισμού (Λ-υποθυρεοειδισμό)
3. Αν ο εξόφθαλμος είναι χαρακτηριστικό του υποθυρεοειδισμού. (Λ-του υπερθυρεοειδισμού)
4. Σημείο Pemberton σε τοξικό αδένωμα. (Λ-βρογχοκήλη)
5. Αν ο θυλακιώδης είναι ο πιο συχνός και πιο διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς. (Λ-o θηλώδης)
6. Το υπερθυρεοειδικό προσωπείο της νόσου Basedow - Graves αναγνωρίζεται κυρίως από τον εξώφθαλμο. (Σ)
7. Η καταδυόμενη βρογχοκήλη χαρακτηρίζεται από την παρουσία φυσήματος κατά την ακρόαση. (Λ-Χαρακτηρίζεται από αμβλύτητα στην επίκρουση)
8. Το πιο συχνό αίτιο υπερθυρεοειδισμού είναι ο καρκίνος θυρεοειδούς. (Λ-νόσος Graves)
9. Το μυξοιδηματικό προσωπείο είναι χαρακτηριστικό της υπερπλασίας του φλοιού των επινεφριδίων. (Λ-του υποθυρεοειδισμού)
10. Ιος παρωτιτιδας συχνό αίτιο υποξειας θυρεοειδιτιδα. (Σ-μερικές φορές)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Θυρεοτοξική κρίση. (Εμφανίζεται σε καταστάσεις στρες, με επίταση συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού όπως υπερπυρεξία, ταχυσφυγμία, διανοητική σύγχυση, παραισθήσεις, ψύχωση ακόμη και κώμα)
2. Νύχια Plummer. (Χαρακτηριστικό της νόσου Graves, νύχια μαλθακά, λευκά, εύθραυστα και ανώμαλα)
3. Συμπτωματολογία και σημειολογία καρκίνου θυρεοειδούς. (Συσχετισμός εμφάνισής του με ακτινοβολία τραχήλου κατά την παιδική ηλικία. Οι ασθενείς προσέρχονται με γρήγορα αυξανόμενη διόγκωση του αδένα ή ανακάλυψη μονήρη όζου ή διόγκωση τραχηλικών γαγγλίων ή βράγχος φωνής ή δυσκαταποσία.)
4. Προκνημιαίο μυξοίδημα: τι είναι και σε ποια νόσο εμφανίζεται. (Εμφανίζεται στην νόσο Graves και αποτελεί διηθητική δερματοπάθεια σαφώς περιεγραμμένη πάχυνση του δέρματος του κάτω τριτημορίου της πρόσθιας επιφάνειας της κνήμης)
5. Χρόνια σιαλαδενιτιδα. (Προσβάλλει συχνότερα την παρωτίδα, ευαίσθητος και μπορεί να εξέρχεται πύο. Ο αδένας μετά από ορισμένες υποτροπές παραμένει μόνιμα διογκωμένος.
6. Μικτός όγκος παρωτίδας. (Μπορεί να προσβάλει και να παραλύσει το προσωπικό νεύρο, καθήλωση του όγκου με λεμφαδενική διασπορά αποτελώντας κακοήθεια)
7. Σημείο stellwag. (Σύσπαση του άνω βλεφάρου και ανύψωση του, πρώιμο σύμπτωμα Graves)
8. Κλινικά σημεία υποθυρεοειδισμού ενηλίκων. (Μυξοιδηματικό προσωπείο, κόπωση, απάθεια, υπνηλία, δυσανεξία στο ψύχος, δύσπνοια, ορθόπνοια, ανορεξία, δυσκοιλιότητα, μείωση σεξουαλικής δραστηριότητας)
9. Κλινικά σημεία υποθυρεοειδισμού βρεφών. (κρετινισμός μειωμένη διανοητική ικανότητα με μεγάλη κεφαλή στρογγυλό πρόσωπο ηλίθια έκφραση μισάνοικτο στόμα, παχιά μύτη γλώσσα και χείλη, βράγχος φωνής, νανισμός, δέρμα ψυχρό ξηρό με αυξημένο πάχος και κίτρινο χρώμα)
10. Κλινικά σημεία Graves. (αύξηση θερμοκρασίας σώματος, εφίδρωση, εξέρυθρο χρώμα δέρματος, νύχια Plummer, τρόμος στα χέρια, προκνημιαίο μυξοίδημα, βρογχοκήλη, εξοφθαλμία)
ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Σύνδρομο Pancoast. (Οφείλεται σε διήθηση γαγγλίων συμπαθητικού και βραχιόνιου πλέγματος, συνοδευόμενο από πόνο άνω άκρου, παραισθήσεις και κάποτε παράλυση και ερ. 2)
2. Σύνδρομο Claude-Βernard-Horner. (Οφείλεται σε διήθηση/κάκωση αστεροειδούς γαγγλίου με χαρακτηριστική μύση, ενόφθαλμο, ανιδρωσία και σμίκρυνση βλεφαρικής σχισμής)
ΑΓΓΕΙΑ
• Σ/Λ:
1. Τα νυκτερινά σπαστικά μυϊκά άλγη (κράμπες) δεν είναι σύμπτωμα αρτηριοπάθειας. (Σ)
2. Σημειο Homman's θετικό σε απόφραξη κάτω κοίλης φλέβας (Λ-εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση)
3. Χαρακτηριστικό του διαβήτη είναι η ξηρά γάγγραινα. (Λ-υγρή)
4. Βλάβη στο καρωτιδικό σύστημα εκδηλώνεται με συμπτώματα από το προσβεβλημένο ημισφαίριο του εγκεφάλου. (Σ)
5. Η δοκιμασία Trendelenburg χρησιμοποιείται για τη διάγνωση κιρσών. (Λ-υποδηλώνει ανεπάρκεια διατιτρωσών και σαφηνούς φλέβας)
6. Αν η δοκιμασία Trendelenburg είναι για διάγνωση εν τω βάθει φλεβοθρόμβωσης. (Λ-είναι για εν τω βάθει φλεβική ανεπάρκεια)
7. Χαρακτηριστικό του πρώιμου λεμφοιδήματος είναι το μαλακό οίδημα που αφήνει εντύπωμα μετά από πίεση με το δάκτυλο. (Σ)
8. Η νόσος Buerger είναι συχνότερη σε γυναίκες. (Λ-συχνότερο σε νεαρούς άρρενες και καπνιστές)
9. Αν η δοκιμασία τριχοειδικής επαναπλήρωσης είναι για ανεπάρκεια εν τω βάθει φλεβικού συστήματος. (Λ-είναι για αρτηριοπάθειες)
10. Αν η βλάβη στο σπονδυλοβασικό συστημα κάνει αφασία. (Λ-σε προσβολή του καρωτιδικού συστήματος όταν προσβάλλεται το κυρίαρχο ημισφαίριο)
11. Απόφραξη άνω κοίλης φλέβας έχω: οίδημα προσώπου, διάταση σφαγίτιδων, θωρακικό επίφλεβο. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Σύνδρομο υποκλοπής υποκλείδιας αρτηρίας. (Συμπτωματολογία παροδικής εγκεφαλικής ισχαιμίας επί έντονης ασκήσεως του άνω άκρου λόγω στένωσης της υποκλείδιας κεντρικά του ύψους έκφυσης της σπονδυλικής αρτηρίας)
2. Δοκιμασία Trendelenburg. (Δοκιμασία παλίνδρομης πληρώσεως, κατακεκλισμένος ασθενής με ανυψωμένο σκέλος ώστε να κενωθεί από αίμα, τοποθετείται ελαστική περίδεση στο πάνω τριτημόριο μηρού και στέκεται όρθιος. Θετική δοκιμασία όταν α) αφαιρεθεί η περίδεση και παρατηρηθεί ταχεία πλήρωση κιρσών με ανεπάρκεια μείζονας σαφηνούς φλέβας και σαφηνομηριαίας συμβολής, β) πριν την αφαίρεση της περίδεσης οι επιπολής φλέβες μηρού και κνήμης γεμίζουν ταχέως από τα κάτω που δείχνει ότι μία η παραπάνω διατιτρώσες φλέβες ανεπαρκούν, γ) ο συνδυασμός α και β διπλή θετική δοκιμασία)
3. Ποιες οι κλινικές εκδηλώσεις τελικού σταδίου κιρσών φλεβών κάτω άκρου; (αιμορραγία + ερ.
4. Τριάδα του συνδρόμου Raynaud. (ωχρότητα-κυάνωση-ερυθρότητα)
5. Τι είναι η δοκιμασία τριχοειδικής επαναπλήρωσης; (Με τη δακτυλική πίεση στο δέρμα μέλους δημιουργείται λευκή κηλίδα η οποία αποκαθίσταται σε δευτερόλεπτα. Σε βραδεία αποκατάσταση σημαίνει ελαττωμένη αιμάτωση ενώ σε περίπτωση ισχαιμίας η πίεση δεν προκαλεί καμία λεύκανση)
6. Προσιτές θέσεις ψηλάφησης σφύξεων αρτηριών. (καρωτίδα, επιπολής κροταφική, υποκλείδια, βραχιόνια, κερκιδική, ωλένια, κοιλιακή αορτή, μηριαία, ιγνυακή, οπίσθια κνημιαία, ραχιαία του ποδός)
7. Τροφικές αλλοιώσεις σε αποφρακτική αρτηριοπάθεια. (έλλειψη τριχώσεως, μυϊκή ατροφία, αλλοιώσεις ονύχων με βραδεία ανάπτυξη απώλεια στιλπνότητας πάχυνση και εγκάρσια γράμμωση, αλλοιώσεις δέρματος ειδικά στα κάτω άκρα ξηρό απολέπιση λεπτό στίλβον εξαφάνιση υποδόριου λίπους σε προχωρημένο στάδιο νεκρώσεις γάγγραινα)
8. Τροφικες αλλοιωσεις επι φλεβικη ανεπαρκεια. (δερματίτιδα, σκλήρυνση, έλκη, κυτταρίτιδα)
ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΑΧΗΛΟΣ
• Σ/Λ:
1. Οι όγκοι του καρωτιδικού σωματίου είναι συνήθως καλοήθεις. (Σ)
2. Το ερυσίπελας προκαλείται κυρίως από αναερόβια. (Λ-Αιμολυτικό στρεπτόκοκκο αερόβιο)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Συμπτωματολογία και σημειολογία όγκων καρωτιδικού σωματίου. (Εντοπίζονται στο ύψος του διχασμού της καρωτίδας, είναι συνήθως καλοήθεις, έχουν ομαλή ωοειδή σκληρή ανώδυνη κινητή κατά οριζόντιο άξονα διόγκωση και είναι γενικά συμπτωματικοί με πιεστικά φαινόμενα και χαρακτηρίζονται από το σύνδρομο του καρωτιδικού κόλπου με συνυπάρχουσα ζάλη, συγκοπτική κρίση, βραδυκαρδία και υπόταση)
2. Κλινική σημασία διόγκωσης τραχηλικών λεμφαδένων σε ενήλικα. (Σε φλεγμονές, παθήσεων λεμφικού ιστού και νεοπλασματικών μεταστάσεων)
3. Μεγαλακρικό προσωπείο. (Οφείλεται σε ηωσινόφυλο αδένωμα της αδενοϋπόφυσης, αυξανόμενη περίμετρος κρανίου, διόγκωση υπερκόγχιων χειλέων, διεύρυνση ζυγωματικών τόξων και κάτω γνάθου, πάχυνση μαλακών μορίων, συνοδεύεται από επιμήκυνση άνω άκρων)
4. Πανσεληνοειδές προσωπείο. (Cushing, Οφείλεται σε υπερπλασία η όγκο του φλοιού των επινεφριδίων, στρογγυλό σχήμα, με υπερτρίχωση και ακμή)
5. Μυασθενικό προσωπείο. (Μυασθένειας Gravis, Οφείλεται στην αδυναμία των μυών του προσώπου, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη πτώση βλεφάρων, πτώση γνάθου, «περιφρονητικό» χαμόγελο λόγω αδυναμίας μυών γύρω από το στόμα)
6. Παθήσεις που έχουμε τα παρακάτω προσωπεία: αδενοειδές (υπερτροφία αμυγδαλών και αδενοειδών εκβλαστήσεων), μυξοιδηματικό (υποθυρεοειδισμό), πανσεληνοειδές (Νόσος του Cushing), ιπποκράτειο (διάχυτη περιτονίτιδα, βαριά διαρροϊκά σύνδρομα, αφυδάτωση), λεόντειο (λέπρα).
7. Δοθιήνας. (Περιγεγραμμένη φλεγμονή δέρματος και του υποδόριου ιστού με επώδυνη διόγκωση που οφείλεται σε πυογόνο σταφυλόκοκκο που εισέρχεται μέσω των θυλάκων των τριχών ή των ιδρωτοποιών αδένων.)
8. Ερυσίπελας. (Οξεία φλεγμονή του δέρματος-δερματική λεμφαγγειίτιδα-από αιμολυτικό στρεπτόκοκκο. Εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο, οίδημα, δορυφορική λεμφαδενίτιδα, χαρακτηρίζεται από πλάκα ερυθρόχρωμη, με λείο, λαμπερό δέρμα και τα χείλη της πλάκας αυτής είναι υπεγερμένα και διηθημένα-ερυσιπελατώδης όχθος-)
ΚΗΛΕΣ
• Σ/Λ:
1. Το τρίγωνο Petit για οσφυοκήλη. (Σ)
2. Μηροκήλη εκτείνεται δια του τριγώνου του Hasselbach. (Λ-η ευθεία βουβωνοκήλη διέρχεται από το τρίγωνο)
3. Η μηροκήλη βρίσκεται υπέρθεν του βουβωνικού συνδέσμου. (Λ-βρίσκεται υπό τον βουβωνικού συνδέσμου)
4. Η υδροκήλη δεν ανατάσσεται και παρουσιάζει διαύγαση στη διαφανοσκόπηση. (Σ)
5. Η κήλη Spigelli βρίσκεται στην οσφυϊκή χώρα. (Λ-στην ημισελινοειδή γραμμή)
6. Λοξή και ευθεία βουβωνοκήλη μαζί συνιστούν την κήλη κατ'επολίσθηση. (Λ-κήλη δίκην παντελονιού)
7. Η κύστη του σπερματικού πόρου ακολουθεί την έλξη του όρχεος. (Σ)
8. Μηροκηλη εμφανίζεται σε γυναίκες συχνότερα. (Σ)
9. Οσχεοκηλη διάγνωση με διαφανοσκοπηση. (Λ-υδροκήλη)
10. Ευθεία από λοξή βουβωνοκήλη όριο είναι ο βουβωνικός σύνδεσμος. (Λ-όριο είναι τα κάτω επιγάστρια αγγεία)
11. Σημείο Ηowship χαρακτηριστικό κήλης θυρεοειδούς τρήματος. (Σ)
12. Η κιρσοκήλη ακολουθεί την έλξη του όρχεως στο αντανακλαστικό του κρεμαστήρα. (Σ)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Που εντοπίζεται η μηροκήλη σε σχέση με το ηβικό φύμα; (Αφορίζεται από πάνω από το βουβωνικό σύνδεσμο και από κάτω από το σύνδεσμο του Cooper από έξω από τη μηριαία φλέβα και από έσω από την πρόσφυση του οπίσθιου τοιχώματος του βουβωνικού πόρου με το σύνδεσμο του Cooper, άρα εντοπίζεται αμέσως πλάγια από το ηβικό φύμα)
2. Διαφορές μη ανατάξιμης και περιεσφυγμένης κήλης. (Στις περιεσφυγμενες ο αυχένας έχει συσφιχθεί ενώ στις μη ανατάξιμες όχι. Και οι δύο είναι μη ανατάξιμες που το περιεχόμενο δεν επανέρχεται στη θέση του)
3. Πώς διακρίνεται κλινικά μία λοξή από μία ευθεία βουβωνοκήλη; (Ο γιατρός παραγγέλνει στον ασθενή να βήξει τοποθετώντας τη κορυφή του δακτύλου του στο πάνω τμήμα του όσχεου, αισθητή πλήξη στην κορυφή του δακτύλου αν πρόκειται για λοξή στη δε ευθεία στη ράγα του δακτύλου)
4. Σε ποια πληθυσμιακή ομάδα απαντώνται συχνότερα: 1) μηροκήλες, 2) ευθείες βουβωνοκήλες. (1: γυναίκες, 2: άνδρες)
5. Κήλη Richter. (Μέσα στον κηλικό σάκκο εξωτερικής κήλης προπίπτει τμήμα μόνο της περιφέρειας του εντέρου)
6. Κήλη Spigelli. (Κατά μήκος της ημισεληνοειδούς γραμμής, συχνότερα στο ύψος της ημικύκλιου γραμμής Douglas, συνήθως διάμεση ανάμεσα σε έσω και έξω λοξό, δύσκολη διάγνωση ιδιαίτερα σε παχύσαρκους)
7. Διαφορική διάγνωση οσχεοκηλης-υδροκηλης. (Η υδροκήλη δεν ανατάσσεται, δυνατός ο καθορισμός του άνω ορίου διόγκωσης της, διαφανοσκόπηση και μετάδοση ώσης κατά τον βήχα)
ΟΞΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑ
• Σ/Λ:
1. Αν η μετακινούμενη αμβλύτητα είναι σε οξεία κοιλία. (Σ)
2. Η καρδιά και ο εγκέφαλος είναι τα πρώτα όργανα που επηρεάζονται στην ολιγαιμική καταπληξία. (Λ-τα τελευταία, αρχικά όργανα που ανθίστανται στην ισχαιμία)
3. Η εμβολή της άνω μεσεντεριας αρτ. χαρακτηρίζεται από σανιδώδη σύσπαση, αυξημένης συχνότητας και έντασης εντερικούς ήχους από κωλικοειδές κοιλιακό άλγος, έμετους και αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων. (Λ-εντερική απόφραξη)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι ευρήματα έχουμε (επισκόπηση, επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση) σε διάτρηση γαστρο12δακτυλικού έλκους; (σανιδώδη σύσπαση και ωχρότητα και εφίδρωση, κατάργηση ηπατικής αμβλύτητας, εντερική σιγή, ευαισθησία στο δουγλάσειο χώρο κατά την δακτυλική εξέταση)
2. Τι ευρήματα έχουμε (επισκόπηση, επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση) σε απόφραξη εντέρου; (μετεωρισμός, τυμπανικότητα, εντερικοί ήχοι αυξημένης συχνότητας που σταδιακά γίνονται μεταλλικής απήχησης, σύσπαση επί στραγγαλισμού)
3. Σκαφοειδής κοιλία. (παρατηρείται σε διατρήσεις κοίλων σπλάγχνων)
4. Δοκιμασία του κανόνα για διάκριση ωοθηκικης κύστης με ασκίτη (Τοποθετείται πλατύς κανόνας εγκάρσια πάνω στην κοιλία αμέσως πάνω από τις πρόσθετες λαγόνιες άκανθες και πιέζεται προς την ΣΣ και με τα δύο χέρια. Εάν η διόγκωση οφείλεται σε κύστη γίνονται αισθητές οι ώσεις της αορτής ενώ όχι στον ασκίτη.)
5. Παθησεις που εχουμε: επιφλεβο δικην μεδουσας (πυλαία υπέρταση), σημειο Grey-turner (οξεία παγκρεατίτιδα), σημειο Rovsing (οξεία σκωληκοειδίτιδα)
6. Ποια τα συμπτώματα και ποια τα κλινικά ευρήματα σε οξεία χολοκυστίτιδα; (Άλγος επιγάστριου και δεξιού υποχόνδριου, αντανάκλαση στην οσφυϊκή χώρα και δεξιά ωμοπλάτη, παρουσία πυρετού, πιθανόν υπίκτερου, θετικό σημείο Murphy με εντοπισμένη σύσπαση δεξιού υποχονδρίου)
7. Ποια τα συμπτώματα και ποια τα κλινικά ευρήματα σε οξεία σκωληκοειδίτιδα; (Άλγος περιομφαλικό που σταδιακά εντοπίζεται στο δεξιό λαγόνιο βόθρο, ανορεξία, ναυτία, εμετοί, δυσκοιλιότητα, σπανιότερα διάρροια, μικρή πυρετική κίνηση αρχικά, ευαισθησία εντοπισμένη στο δεξιό λαγόνιο βόθρο με ίσως θετικά σημεία Lanz, McBurney, Rosving, ψοιτη και προσαγωγού, παλίνδρομη ευαισθησία με εντοπισμένη σύσπαση διάχυτη επί διάτρησης-περιτονίτιδας και ευαισθησία δουγγλάσιου χώρου.)
8. Κλινικές εκδηλώσεις ηπίας ολιγαιμικης καταπληξίας. (Έλλειμα μικρότερο από το 20% του όγκου του αίματος, ελάττωση αιμάτωσης οργάνων που ανθίστανται ικανοποιητικά στην ισχαιμία δέρμα λίπος σκελετικοί μύες οστά, παρατηρείται ψυχρότητα, ωχρότητα δέρματος, κολλώδης εφίδρωση, ορθοστατική υπόταση, κενές φλέβες τραχήλου και συμπυκνωμένα ούρα)
9. Δώστε πιθανότερη διάγνωση κατά περίπτωση, με βάση τα ευρήματα που παρατίθενται παρακάτω.
α.Βατραχοειδής κοιλία. (Ασκίτης)
β. Κοιλιακή διάταση συνοδευόμενη από εντερικούς ήχους μεταλλικής απήχησης. (Απόφραξη εντέρου)
γ. Θετικό σημείο Courvoisier. (Καρκίνος κεφαλής του παγκρέατος)
δ. Οξύ, διάχυτο άλγος , ανθεκτικό σε οποιοειδή, συνοδευόμενο από αιμορραγικές κενώσεις και αναντιστοιχία μεταξύ γενικής κατάστασης (πολύ βαριά) και ψηλαφητικών ευρημάτων. (Απόφραξη άνω μεσεντέριων αγγείων)
ε. Οξύ κοιλιακό άλγος με αντανάκλαση στην ράχη/οσφύ και εικόνα ολιγαιμικής καταπληξίας. (Ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής)
ΚΟΙΛΙΑ
• Σ/Λ:
1. Αν σε καρδιακή ανεπάρκεια έχουμε σκληρό επώδυνο ήπαρ. (Λ-ομαλό, όχι σκληρό)
2. Ψηλάφηση σκληρό και επώδυνο χείλος ήπατος χαρακτηριστικό κίρρωσης. (Λ-Είναι ανώμαλο με όζους και ανώδυνο)
3. Αν ο σπλαχνικός πόνος είναι ένδειξη περιτοναικού ερεθισμού. (Λ-σωματικός πόνος)
4. Το σημείο Rovsing είναι ενδεικτικό περιτοναϊκού ερεθισμού. (Σ)
5. Η πυλαία υπέρταση μπορεί να προκαλέσει σπληνομεγαλία. (Σ)
6. Χαρακτηριστικό εύρημα στον ασκίτη είναι ο παφλασμός. (Λ- αμβλύτητα)
7. Σκληρό και επώδυνο κάτω χείλος του ήπατος κατά την ψηλάφηση είναι ενδεικτικό καρκίνου. (Λ-ανώδυνο)
8. Κατάργηση ηπατικής αμβλύτητας στην επίκρουση έχουμε σε κίρρωση του ήπατος. (Λ-σε κίρρωση έχουμε ηπατική αμβλύτητα)
9. Απουσία ηπατικής αμβλύτητας σημαίνει διάτρηση κοίλου σπλάγχνου. (Σ)
10. Μυϊκή αντίσταση(guarding) είναι ένδειξη περιτοναϊκού ερεθισμού. (Λ-μυϊκή σύσπαση, ακούσια)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Τι είναι ο κλυδασμός; (κίνηση του υγρού που υπάρχει σε μια φυσιολογική ή παθολογική κοιλότητα του σώματος και είναι αισθητή κατά την ψηλάφηση, γιατί το υγρό δεν μπορεί να διαφύγει)
2. Τι είναι ο παφλασμός; (Στάση υγρών και αερίων στο στομάχι ή στο παχύ έντερο και αναζητείται με απότομες κινήσεις βάζοντας τον ασθενή από τη μία στην άλλη πλευρά ακροάζοντας παράλληλα το επιγάστριο του, παρατηρείται σε πυλωρική στένωση, εντερική απόφραξη και παραλυτικό ειλεό)
3. Βατραχοειδης κοιλία. (Γενικευμένη διόγκωση κοιλιάς με προβολή στα πλάγια λόγω παρουσίας άφθονου ελευθέρου υγρού π.χ. ασκιτικό)
4. Σημείο μετακινούμενης αμβλυτητας. (Ο ασθενής που βρίσκεται σε ύπτια θέση επικρούεται στο ένα π.χ. αριστερό πλάγιο τοίχωμα κοιλιάς όπου διαπιστώνεται αμβλύτητα. Ακολούθως φέρεται στο δεξιό πλάγιο, οπότε λόγω μετακινήσεως των υγρών συνέπεια της βαρύτητας προς στα δεξιά η επίκρουση στο αριστερό πλάγιο αποδίδει ήχο τυμπανικό. Επαναλαμβάνεται το ίδιο και δεξιά)
5. Διαφορική διάγνωση διογκώσεις σπλήνα. (εντόπιση αμέσως κάτω από το πλευρικό τόξο, παρακολούθηση αναπνευστικών κινήσεων, οξύ χείλος με συνήθως ψηλαφητή εντομή και απώθηση σπληνικής καμπής)
6. ΔΔ ενδοκοιλιακων-τοιχωματικων όγκων και ενδοκοιλιακων-οπισθοπεριτοναϊκων όγκων. (Οι πρώτες μετακινούνται ενώ οι δεύτερες όχι με εξαίρεση των νεφρικής προέλευσης)
7. Σημείο Murphy. (Σε περίπτωση χολοκυστίτιδας, πίεση με το χέρι στο δεξιό υποχόνδριο και συγκεκριμένα στο σημείο συναντήσεως του έξω χείλους του ορθού κοιλιακού μυός και του πλευρικού τόξου, παραγγέλνεται στον ασθενή να εισπνεύσει δυνατά και η εισπνοή αυτή διακόπτεται από έντονο πόνο)
8. Σημειο Courvoisier. (Χρόνια ανώδυνη διάταση της χοληδόχου κύστης με ίκτερο δύναται να παρατηρηθεί σε νεόπλασμα της κεφαλής του παγκρέατος ή του φατερείου φύματος)
9. Σημειο Βoas. (Σε περίπτωση χολοκυστίτιδας βρίσκεται συχνά περιοχή υπερευαισθησίας παρασπονδυλικά μεταξύ της οπίσθιας μασχαλιαίας γραμμής, άλλης κάθετης γραμμής 3εκ. έξω από τις ακανθώδεις αποφύσεις των σπονδύλων και δύο οριζόντιες στο ύψος Θ11 και Ο1)
10. Σημειο Μc burney. (Σε σκωληκοειδίτιδα, άλγος κατά την πίεση σημείου που βρίσκεται πάνω σε γραμμή που ενώνει τον ομφαλό και την δεξιά πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα 4-5εκ.)
ΟΡΘΟΠΡΩΚΤΙΚΟΣ ΣΩΛΗΝΑΣ
• Σ/Λ:
1. Αιμορροΐδες γ' βαθμού προσπίπτουν κατά την κένωση και ανατάσσονται αυτόματα. (Λ-απαιτούν ανάταξη)
2. Τεινεσμός είναι το αίσθημα πόνου στο Δουγλάσσειο χώρο κατά τη δακτυλική εξέταση. (Λ-άλγος προ της αφόδευσης που οδηγεί σε μη κένωση ή σε ατελή κένωση του εντέρου)
3. Περιεδρικό συρίγγιο συχνά προκαλείται λόγω τραύματος στην περιοχή. (Λ-λόγω απότοκων συνήθως αποστημάτων)
4. Το κύριο σύμπτωμα της ραγάδας δακτυλίου είναι η αιμορραγία. (Λ-κύριο σύμπτωμα ο πόνος)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Αναφέρατε δύο οδηγά σημεία που αναζητούμε κατά την δακτυλική εξέταση και ποια η σημασία της. (προστάτης, τράχηλος, ορθοπρωκτικός δακτύλιος, διασφικγτηριακή αύλακα έχει τεράστια σημασία η δακτυλική εξέταση για διερεύνηση παθήσεων, νεοπλασμάτων, φλεγμονές, σφιγκτηριακών δυσλειτουργιών)
2. Ποιες οι επώδυνες καταστάσεις του πρωκτού και του πρωκτικού σωλήνα; (αιμορροΐδες, πρωκτικό αιμάτωμα, ραγάδα δακτυλίου, κύστη κόκκυγα, πρωκτικό καρκίνωμα)
3. Ταξινόμηση αιμορροΐδων. (α, β, γ και δ βαθμού. Α: ορατές μόνο στην πρωκτοσκόπηση, Β: προπίπτουν κατά την κένωση με αυτόματη ανάταξη, Γ: προπίπτουν και απαιτούν ανάταξη και Δ: σε μόνιμη πρόπτωση, ίσως με περίσφιγξη που προκαλεί νέκρωση)
4. 3 σημεία/χαρακτηριστικά ραγάδας δακτυλίου. (Λύση της συνέχειας του πρωκτοδέρματος με ατρακτοειδές σχήμα, άλγος που εκλύεται κατά την αφόδευση και διαρκεί μέχρι το τέλος της και αιμορραγία)
5. Τεινεσμός τι είναι και αίτια. (Επώδυνο αίσθημα έπειξης για αφόδευση, ατελής. Οφείλεται σε νεοπλασίες ή επί φλεγμονωδών παθήσεων π.χ. ελκώδους πρωκτοκολίτιδας)
6. Πρωκτικό αιμάτωμα. (Είναι μία εξωτερική θρομβωθείσα αιμορροΐδα, στο κάτω αιμορροιδικό πλέγμα. Ανευρίσκεται κάτω από την οδοντωτή γραμμή με διαφορετική νεύρωση και έντονο άλγος. Συνήθως απότοκο έντονης προσπάθειας αφόδευσης δυσκοίλιου. Υποκυανό υπό τάση όζος, επώδυνο, χωρίς βλεννογονική κάλυψη)
ΘΩΡΑΚΑΣ
• Σ/Λ:
1. Τριγμός ως εύρημα υποδόριου εμφυσήματος. (Σ)
2. Αν ο τροπιδοειδής θώρακας είναι συγγενής πάθηση. (Λ-οφείλεται σε ανεπάρκεια των μυϊκών ινών των μεσοπλεύριων)
3. Πιο επικίνδυνος πνευμοθώρακας ο υπό τάση. (Σ)
4. Τυμπανικός ήχος το κλασικό ακροαστικό εύρημα σε πνευμονικό εμφύσημα. (Λ-πνευμοθώρακα)
5. Παράταση εκπνοής έχω σε απόφραξη μικρών αεροφόρων οδών. (Σ)
6. Βρογχικό ψιθύρισμα είναι παθολογικό στην μεσοπλατία χώρα. (Λ-Είναι φυσιολογικό)
7. Κλασσικό ακροαστικό εύρημα σε πνευμονία το πλευριτικό φύσημα (Λ-Σωληνώδες φύσημα)
8. Λόξιγκας σε μετεγχειρητικό ασθενή αν δηλώνει ύπαρξη πνευμοθώρακα. (Λ-ερεθισμού του φρενικού νεύρου)
9. Ο ανοικτός πνευμοθώρακας είναι πιο απειλητική κατάσταση από ότι ο πνευμοθώρακας υπό τάση. (Λ-αντίθετα)
10. Η αναπνοή Kussmaul είναι χαρακτηριστικό καρδιακής κάμψης. (Λ-η Cheyne Stokes)
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Κεντρική κυάνωση. (Χαρακτηρίζεται από ελάττωση κορεσμού αρτηριακού αίματος και αύξηση αναχθείσας Hb. Οφείλεται για καρδιακές και πνευμονικές παθήσεις. Παρατηρείται κυανή γλώσσα, χείλη και βλεννογόνους)
2. Περιφερική κυάνωση. (Χαρακτηρίζεται από ελάττωση ιστικής κυκλοφορίας. Οφείλεται σε αύξηση της αρτηριοφλεβικής διαφοράς. Παρατηρείται κυανή χροιά μύτη, δακτύλων και λοβών αυτιών)
3. Διαταραχές βάθους αναπνοής: ορισμός και αίτια. (Έχουμε δύο διαταραχές την υπέρπνοια με αύξηση του βάθους της αναπνοής και οφείλεται σε μεταβολική οξέωση: διαβητική, νεφρική ανεπάρκεια, απώλεια αλκαλικών υγρών και αναπνευστική οξέωση: πνευμονία, εμφύσημα και καρδιακή κάμψη ΚΑΙ την υπόπνοια με μείωση του βάθους της αναπνοής: μετεγχειρητικός πόνος)
4. Πάθηση που έχω αύξηση φωνητικών δονήσεων. (πνευμονία, πνευμονική πύκνωση και ίνωση)
5. Αναπνοή Cheynes stokes. (Προοδευτικά αυξανόμενο και μετά προοδευτικά μειούμενο εύρος αναπνευστικών κινήσεων που εναλλάσσονται με περιόδους άπνοιας. Παρατηρείται σε αύξηση ενδοκρανιακής πίεσης, ουραιμία, δηλητηρίαση και αριστερή καρδιακή κάμψη)
6. Σημεία πνευμοθώρακα. (Επισκοπικά έχουμε κατάργηση ή περιορισμό κινητικότητας, από την ψηλάφηση έχουμε μείωση έκπτυξης και μείωση ή κατάργηση φωνητικών δονήσεων, από την επίκρουση έχουμε τυμπανικό ήχος και ακροαστικά μείωση ή κατάργηση αναπνευστικού ψιθυρίσματος)
7. Υποδόριο εμφύσημα. (Είσοδος αέρα στον υποδόριο χώρο λόγω ρήξης βρόγχου, ταχέως αυξανόμενο και τρώση πνευμονικού παρεγχύματος τοπικά, μπορεί να προκαλέσει διάχυτη διόγκωση του θωρακικού τοιχώματος και προσώπου)
8. Τι είναι δύσπνοια, είδη και αίτια. (Ορίζεται ως η δυσχερής αναπνοή λόγω ταχύπνοιας και αύξησης του έργου. Έχουμε την εισπνευστική δύσπνοια που οφείλεται σε απόφραξη ανωτέρων αεροφόρων οδών από κάποιο ξένο σώμα, ανεύρυσμα αορτής, όγκο και έχουμε και την εκπνευστική που οφείλεται σε απόφραξη μικρών αεροφόρων οδών όπως το βρογχικό άσθμα ή το πνευμονικό εμφύσημα. Άλλες δύσπνοιες είναι η ορθόπνοια και η νυχτερινή παροξυσμική δύσπνοια)
9. Τι είναι ο τριγμός; (Ο ήχος που με την ψηλάφηση μπορεί o ιατρός να εντοπίσει κραδασμούς στο θωρακικό τοίχωμα όπως αυτός του υποδόριου εμφυσήματος, «αίσθηση χιονιού»)
10. Τι ευρήματα έχουμε (επίκρουση, ακρόαση, ψηλάφηση , επισκόπηση) σε εμφύσημα. (Επισκοπικά έχουμε πιθοειδή θώρακα, χρήση επικουρικών μυών και κυάνωση, από την ψηλάφηση έχουμε μείωση έκπτυξης θωρακικού τοιχώματος και μείωση φωνητικών δονήσεων, από την επίκρουση έχουμε υπερσαφή πνευμονικό ήχο και ακροαστικά μείωση αναπνευστικού ψιθυρίσματος, παράταση εκπνοής και συρίττοντες)
11. Τι είναι τρίζοντες ,είδη, μηχανισμός παραγωγής και σε ποιες ασθένειες ανευρίσκοντα. (Δίοδος αέρα μέσα από υγρές λεπτόρρευστες εκκρίσεις μέσα στο τραχειοβρογχικό δέντρο, όπως και από την αποκόλληση των τοιχωμάτων των κυψελίδων τα οποία προσκολλώνται σε περίπτωση ύπαρξης εξιδρώματος. Ακούγονται κατά το τέλος της εισπνοής. Εντονότεροι όταν ο ασθενής αναπνέει βαθιά. Έχουμε λεπτούς μέσους και παχείς που διακρίνονται ανάλογα με το πλάτος των βρόγχων και την φύση των βρογχικών εκκρίσεων. Λεπτοί: Τελοεισπνευστικοί. Δεν εξαφανίζονται με τον βήχα. Παράγονται στις κυψελίδες και οφείλονται σε συμφόρηση ή φλεγμονή, ανευρίσκονται σε πνευμονία και πνευμονική συμφόρηση. Μέσοι: Μεσοεισπνευστικοί. Οφείλονται στη δίοδο αέρα μέσα από βλέννα μέσα στους μικρούς βρόγχους ή κατά την αποκόλληση αυτών. Παχείς: Πρωιμο-μεσοεισπνευστικοί. Εξαφανίζονται με τον βήχα. Παράγονται από τη δίοδο αέρα μέσα από εκκρίσεις μέσα στους μικρούς ή μεγάλους βρόγχους και της τραχείας. Ανευρίσκοντα κατά το στάδιο λύσεως της πνευμονίας λόγω μεγάλης ποσότητας εξιδρωματικού υγρού)
12. Παράδοξη αναπνοή. (Οφείλεται σε πολλαπλά κατάγματα πλευρών σε περισσότερα από ένα σημεία, τμήμα του θωρακικού τοιχώματος καθίσταται ανεξάρτητο από το υπόλοιπο θωρακικό τοίχωμα και κινείται παράδοξα, εισέρχεται στην εισπνοή και εξέρχεται στην εκπνοή)
13. Δώστε πιθανότερη διάγνωση κατά περίπτωση, με βάση τα ευρήματα που παρατίθενται παρακάτω.
α. Πιθοειδής θώρακας. (ΧΑΠ ή πνευμονικό εμφύσημα)
β. Μείωση του αναπνευστικού ψιθυρίσματος στην ακρόαση και τυμπανικότητα στην
επίκρουση στο αριστερό ημιθωράκιο. (Πνευμοθώρακας)
γ. Βαθιές αναπνευστικές κινήσεις, ποικίλης συχνότητας, όπου χαρακτηριστικά η εισπνοή
είναι πολύ μεγαλύτερη σε διάρκεια από την εκπνοή. (Αναπνοή Kussmaul)
δ. Αύξηση των φωνητικών δονήσεων στην ψηλάφηση και υπαμβλύτητα στην επίκρουση
στο δεξιό ημιθωράκιο. (Πνευμονική πύκνωση)
ε. Διάταση σφαγιτίδων , μείωση της αρτηριακής πίεσης, βυθιότητα καρδιακών τόνων. (Καρδιακός επιπωματισμός-τριάδα του Beck-)
ΝΕΥΡΑ
• ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
1. Κλίμακα Γλασκόβης.
2. Δοκιμασίες ελέγχου λειτουργίας προσωπικού νεύρου. (Δοκιμασία Schirmer, Αντανακλαστικό μυός του αναβολέα, ηλεκτρογευσιομετρία, έλεγχος ροής σάλιου από τον υπογνάθιο αδένα)